دکتر شریعتی خطاب به ملت و بخصوص جوانان و دانشجویانش و شاید هم خطاب به میهنش :

آزادی تو مذهب من است

تو میدانی و همه میدانند که زندگی

از تحمیل لبخندی بر لبان من،

از آوردن برق امیدی در نگاه من،

و از بر انگیختن موج شعفی در دل من عاجز است.

تو میدانی و همه میدانند که شکنجه دیدن به خاطر تو،

زندانی کشیدن به خاطر تو،

و رنج بردن به پای تو،

تنها لذت زندگی من است.

از شادی توست که من در دل میخندم،

از امید رهایی توست که برق امید در چشمان خسته ام می در خشد،

و از خوشبختی توست که هوای پاک سعادت را در ریه هایم احساس میکنم.

نمیتوانم خوب حرف بزنم، نیروی شگرفی را که در زیر این کلمات ساده و جمله های ضعیف و افتاده پنهان کرده ام دریاب!

دریاب! من تو را دوست دارم،

همه زندگی ام و همه روزها و شبهای زندگی ام،

هر لحظه از زندگی ام بر من شهادت میدهند،

شاهد بوده اند و شاهد هستند،

آزادی تو مذهب من است

خوشبختی تو عشق من است

وآینده تو آرزوی من .