گروه سیاسی برهان/ پیمان فراهانی؛ در فاصله‌ی کمتر از یک سال تا برگزاری انتخابات ریاست جمهوری یازدهم، تمامی گروه‌ها و افراد سیاسی کشور به تکاپو برای تصاحب کرسی ریاست قوه‌ی مجریه افتاده‌اند؛ البته سال‌های آخر منتهی به انتخابات ریاست جمهوری – به خصوص اگر پس از دوره‌های 8 ساله باشد - همیشه همین گونه بوده است.

با توجه به نبود احزاب مشخص در ایران، گروه‌ها و جریان‌های سیاسی کشور زنده بودن خود را در گرو رسیدن به قدرت می‌بینند؛ از طرفی تاریخ نشان داده است ریاست جمهوری تنها در یک فرد خلاصه نمی‌شود بلکه این احزاب و جریان‌ها هستند که با تکیه‌ی این فرد بر کرسی ریاست جمهوری قدرت می‌یابند، از این رو فعالیت صد چندان جریان‌ها برای رسیدن به قدرت امری طبیعی خواهد بود.

شاید بهترین وصف از قدرت سیاسی رئیس‌جمهور را «احمدی‌نژاد» – رئیس جمهور فعلی کشورمان- در دیدار با نمایندگان مجلس نهم گفته باشد: «آیا برای من و شمایی که اینجا نشسته‌ایم بالاتر از ریاست‌جمهوری مقامی ‌هم هست؟ رئیس مجلس هم اگر بشویم، باز به اندازه‌ی ریاست‌جمهوری نیستیم. زیرا رئیس‌جمهور بعد از مقام معظم رهبری بالاترین مقام رسمی کشور است.»![1]

در حال حاضر فضای سیاسی کشور بیانگر آن است که اصلاح‌طلبان بیش از همه به انتخابات ریاست‌جمهوری 92 می‌اندیشند، البته این ادعایی نیست که با رصد یک ماه اخیر رسانه‌های وابسته به این جریان بیان شود بلکه نگارنده معتقد است آن‌ها بسیار قبل‌تر از آنکه خاتمی رأی خود را در صندوق انتخابات مجلس نهم شورای اسلامی بیندازد به این مسئله فکر می‌کردند. شاید آن زمانی که هفته‌نامه‌ی «شهروند امروز» تیر ماه 86 در پرونده‌ای مفصل از سکوت 20 ساله‌ی «میرحسین موسوی» گفت و عکس او را همراه با تیتر «شهید زنده» بر روی جلد این مجله چاپ کرد، هیچ کس فکر نمی‌کرد اصلاح‌طلبان به شکستن سکوت موسوی در 2 سال بعد، یعنی انتخابات ریاست‌جمهوری دهم، اندیشیده باشند.

کمتر از یک سال تا انتخابات ریاست‌جمهوری آینده زمان باقی است، اصلاح‌طلبان پس از ماجراهای سال 88 و تحریم انتخابات مجلس نهم، به این نقطه رسیده‌اند که تضمین آینده‌ی سیاسی خود را در گرو شرکت در انتخابات ریاست‌جمهوری آینده ببینند. اصلاح‌طلبان خوب می‌دانند که بازگشت آن‌ها باید با عذرخواهی از نظام و مردم - به خاطر عملکرد چند سال اخیر خود - همراه باشد، با این حال آن‌ها به دنبال فرار از این موضوع بوده و درصددند این‌طور القا کنند که نظام به حضورشان در انتخابات آینده نیاز دارد!

نقش جریان اصلاح‌طلب در راه‌اندازی و رهبری فتنه‌ی 88 بر همگان روشن است و نیازی به توضیح آن نیست، با این حال بخشی از این جریان با عذرخواهی می‌توانند به نظام بازگشته و فعالیت‌های سیاسی خود را از سر گیرند. اما اعضای این گروه سیاسی امروز استراتژی «نفی دیگران و نقد وضعیت موجود» را در دستور کار خود قرار داده‌اند تا با این کار ضمن فرار رو به جلو، مسئله‌ی عذرخواهی از نظام و مردم را به انزوا بکشانند و از ذهن‌ها دور کنند! در این راستا انتشار انتقادهای شدید معیشتی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی افراد اصلاح‌طلب در یک ماه گذشته نشان از تلاش برای پیاده سازی هرچه بیشتر این استراتژی دارد؛ این استراتژی به صورت رسمی در دیدار «محمد خاتمی» و «عبدالله نوری» کلید خورد.