گذر از موانع و سنگلاخ‌ها، نه ایستادن پشت آن‌ها

بحمدلله بعضی از دوستانمان با وجود ضعف عمیق آموزشی دانشگاه توانستند بهترین رتبه را در کارشناسی ارشد کسب کنند.

آب،‌ اگر سنگ و مانعی بر سر راه خود ببیند ،تغییر مسیر می‌دهد، اما توقّف ندارد. این هم یک درس است. یعنی مانع نباید

باعث توقف شود . آب می داند که اگر در مسیرش سنگی را دید باید از کنار آن عبور کند و مسیرش را تغییر بدهد و نباید توقف کند ؛ چرا که توقف کردن و راکد شدنش مساوی است با تبدیل شدن به مردابی بدبو و بی خاصیت!

آب حتی اگر آشغال هم در مسیرش قرار بگیرد ، آشغال را حرکت می‌دهد. این هم یک ویژگی دیگر از رودخانه است.

ما هم باید این نکته را از آب، یاد بگیریم که موانع در زندگی را کنار زده و در برابر آنها مقاوت کنیم و نگذاریم که آنها اسباب رکود ما را فراهم سازند . 

رفاه و سرمستی، عامل طغیان و تجاوز

آب رودخانه اگر زیاد باشد ، طغیان می کند : «وَ لَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبادِهِ لَبَغَوْا» (شوری/27) قرآن می فرماید : اگر شکم‌ها سیر شود دست به تجاوز می‌زنند.

حدیث داریم : «لَوْ لَا ثَلَاث‏ ؛اگر سه چیز نبود انسان خیلی گردن کلفتی می کرد : مرگ و مرض و فقر. (بحار الانوار/ج5/ص316) 

مرگ و مرض و فقر یک خرده سر آدم را پایین می‌آورد و او را متواضع تر می کند وگرنه انسان بد مستی و طغیان می‌کند.

رودخانه وقتی آبش زیاد شد، طغیان می‌کند. انسان هم اگر همه چیز برایش مهیا باشد و به همه چیز دسترسی داشته باشد و کمبودی را حس نکند ، به قدری سر به طغیان و مستی می گذارد که گاه خدا را نیز بنده نمی باشد .

به همین خاطر است که گاه و بیگاه خداوند سر بزنگاه گوش ما را می گیرد و فشار می دهد که حواسمان باشد که به تنهایی هیچ نیستیم .

مؤمن غصه در دل دارد و شادی در چهره!<\/h2>

رودخانه در مسیر عبورش بسیار سرش به سنگ می خورد و با سنگ ها برخورد دارد ، اما هر آن کس که به دریا و رودخانه نگاه می کند جز شادی و آرامش، چیزی را نصیب خود نمی کند .

در تک تک زندگی ما انسان ها مشکلاتی نهفته شده است ،اما باید از رودخانه درس بگیریم که وقتی دیگران به ما نگاه می کنند جز شادی و آرامش چیزی نصیب آنان نکنیم .

حدیث داریم مؤمن غصهّ‌اش در دلش است، اما ظاهرش شاد است. «بَشَرَ فِی وَجْهِه‏ ؛ در صورتش بشارت و لبخند می زند.» (بحار الانوار/ج72 /ص401